کانون سردفتران و دفتریاران
پیش‌درآمد/نوروز،جشن ملی ایرانیان جهانی شد
پیش‌درآمد
به نام یگانه گرداننده چرخ هستی
|
ای آنکه به تدبیر تو گردد ایام
|
ای دیده و دل از تو دگرگون مادام
|
|
ای آنکه به دست توست احوال جهان
|
حکمی فرما که گردد احوال به کام
|
بهار طبیعت که می‌آید، جملگی لباس نو بر تن می‌کنیم تا جلوه‌ای از بهار را نمایان سازیم. خانه‌تکانی می‌کنیم تا پاکی را یادآور شویم. به دیدار خوبان می‌رویم و نیکان نیز به دیدارمان می‌آیند و ناگهان همه‌چیز دگرباره نو می‌شود! خوشا آنانکه در این رستاخیز طبیعت، دل خویش را با خداوند هستی‌بخش گره می‌زنند.
چه خوب است دیروز را، پارسال را وارسی کنیم؛ بدی‌هایش را جارو کنیم و نیکی‌هایش را در بایگانی نگهداری نماییم. چه خوب‌تر، نگاه‌مان را دراندازیم؛ دوباره نگاه کنیم. نگاهی دیگرگونه! با چشمانی شسته در آبی زلال به زلالی رودخانه‌ی ده بالا نه! پایین‌دِه؛ تا با برنامه‌ریزی دقیق، آینده‌ای مفید و مؤثر برای خویشتن خویش و جامعه مهیا کنیم.
|
روان‌پرور بود خرم بهاری
|
که گیری پای سروی، دست یاری
|
|
وگر یاری نداری لاله رخسار
|
بود یکسان به چشمت لاله و خار
|
|
چمن بی‌همنشین زندان جان است
|
صفای بوستان از دوستان است
|
|
غمی در سایه‌ی جانان نداری
|
وگر جانان نداری، جان نداری
|
|
بهار عاشقان رخسار یار است
|
که هرجا نوگلی باشد بهار است
|
خوب‌ترین اینکه؛ سفره هفت‌سین بچینیم!
سردفتران سلامتی خویش را، بیش از هرچیز، دریابند!
سردفتران سرعت در انجام امور سردفتری را سرلوحه کار خویش قرار دهند!
سردفتران سهولت در انجام امور سردفتری را سرلوحه کار خویش قرار دهند!
سردفتران سامانه پرداخت الکترونیکی وجوه در دفترخانه را سرلوحه کار خویش قرار دهند!
سردفتران سامان‌دهی و به‌روزرسانی امور دفترخانه را سرلوحه کار خویش قرار دهند!
سردفتران سهم 10 درصد کانون سردفتران و دفتریاران را به‌موقع واریز نمایند!
سردفتران سامانه قوانین و مقررات را لحظه به لحظه بررسی و در آن مداقه نمایند!
باشد که روز و روزگاران‌تان خوش باد!
مخاطبان ارجمند
سردفتران محترم و دفتریاران گرانقدر
و جامعه بزرگ سردفتری
تبریک و شادباش صمیمانه ما را پذیرا باشید. سالی خوش توأم با توفیق روزافزون و سلامتی و تندرستی برای شما عزیزان و خانواده محترم‌تان آرزومندیم.
مدیر‌مسؤول و اعضای هیئت تحریریه ماهنامه «کانون»
|
نوبهار است در آن کوش که خوش دل باشی
|
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
|
|
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
|
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
|
حافظ
نوروز، جشن ملی ایرانیان جهانی شد
محمد علومی1
فلسفه‌ی وجودی نوروز چیست؟ چرا و به چه انگیزه و اندیشه‌ای، این مراسم از هزاران سال قبل تا به امروز برپا داشته می‌شود. بد نیست، بدانیم در کتاب‌ها و نوشته‌های پهلوی و ساسانی، هرچند بار، نامی از جشن‌های نوروز و مهرگان آمده و از روزگار ساسانیان نوشته‌های زیادی فرادست است که در بیشتر این نوشته‌ها می‌خوانیم؛ نوروز، جشن آفرینش است و در جای دیگر آمده است که واپسین روز سال، روز آفرینش انسان به‌شمار می‌رود. در روزگار هخامنشیان و اشکانیان، از نوروز، آگاهی کمی در دست است ولی در روزگار ساسانیان، در کتاب تاریخ‌نگاران سوم تا پنجم هجری، نوشته‌های زیادی ـ در‌این‌باره ـ به‌دیده و نظر می‌رسد.
در پهلوی، نوروز، (نوگ روز) و بعدها (نوک روز) نامیده شده است. حکیم عمر‌خیام در کتاب «نوروز‌نامه» می‌گوید؛ آیین نوروزی از زمان کی‌خسرو تا زمان یزد‌گرد چنین بوده که روز نوروز، نخستِ موبدان با جامی زرین پر از انگشتر و یک دسته خوید سمبله و سبزی و نارین و شمشیر و تیر و کمان و دوات و قلمی و اسبی و باز شکاری نزد شاه می‌آمد و به زبان پارسی، یزدان را ستایش می‌کرد. در ایران باستان، دستور بزرگ پارسی درباره برگزاری جشن نوروزی نگارد که پیش از اینکه سال نو آغاز شود بدن خود را پاک و پاکیزه کرده و لباس‌نو پوشیده و گلاب و عطر بر تن می‌زدند و در هر شهر و دیار صدای کوس و دهل که نشان پایان سال و آغاز سال جدید نوروزی بود، شنیده می‌شود و این سنت هنوز باقی است. در شهرهای مذهبی، صدای طبل و دهل از سوی نگهبانان آستانه‌های مذهبی با شادی و سرور خاص خود، آغاز سال نو را اعلام می‌نمایند. و هنوز در بین ایرانیان، آیین نوروزی با فر و شکوهی ویژه، براساس سنت‌ها و آیین‌های دیرین، بر پا می‌شود.
آن طور که تاریخ‌نویسان می‌گویند تا قبل از اسلام، سفره نوروزی خود را که امروز هفت‌سین خوانده می‌شود با هفت چیز که حرف نخست آن «شین» بوده، می‌آراسته و آن هفت‌شین عبارت بود از؛ شمع، شربت، شکر، شراب، شیرینی، شانه و شمشاد و بعد از اینکه ایرانیان قبول اسلام نموده نام سفره هفت‌شین به هفت‌سین تبدیل شده که تا به امروز، این سنت در جامعه ایرانی برقرار است.
آنچه مسلم است این روز و یا به عبارت دیگر، عید نوروز و مراسم آن، بسیار کهن است. نویسندگان و شاعران در این باب، سخن‌ها گفته‌اند. در کتاب «السماء العالم» نقل از تاریخچه نوروز آمده است؛ در نوروز خداوند از بندگان پیمان گرفت تا او را پرستش کنند و برای او شریک قائل نشوند و به آیین فرشتگانش درآیند و دستورشان را بپذیرند و آن را اجرا نمایند و آن نخستین روز است که آفتاب بدمید و بادهای باردهنده بوزید و گل‌های روی زمین پدید آمد. و نیز در کتاب «برهان قاطع» زیر واژه نوروز آمده است؛ گویند خداوند‌تعالی در این روز (نوروز) عالم را آفرید و هر هفت کوکب در اوج تدویر بودند و اوجات همه در نقطه اول حمل بود و در این روز، آدم (ع) را خلق کرد و بنابراین این روز را نوروز گویند.
دکتر معین در جلد دوم رساله نوروز، روایتی از قول مقلی‌بن‌خنیس آورده، می‌گوید؛ نزد امام جعفر صادق (ع) رفتم و پس از ذکر مقدمه‌ای از قول امام می‌گوید «نوروز اولین روزی است که آفتاب طلوع کرد و بادی که درختان را بارور و خرمی زمین آفریده شد».
اما در تواریخ آمده است که نوروز توسط جمشید بنیاد شده و مراسم آن با موسیقی و نغمه‌خوانی برگزار می‌شود. در روزگار ساسانیان نیز با شادی و موسیقی نوروز توأم بوده است. در لغت‌نامه دهخدا در باب «ساز نوروزی» بیتی از کتاب خسرو و شیرین (نظامی) آمده که می‌گوید؛
|
چو در پرده کشیدی ساز نوروز
|
به نوروزی نشستی دولت آن روز
|
و حافظ می‌گوید:
|
می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
|
که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی
|
منوچهری به زبان دیگری گوید:
|
آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز
|
کامکارا کار گیتی تازه از سر گیر باز
|
و باز فریدون مشیری گوید:
|
رو خار غم از دل بکن ای دوست که نوروز
|
هنگام درخشیدن گل‌های امید است
|
و در دگر جای حافظ گوید:
|
نو بهار است در آن کوش که خوش دل باشی
|
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
|
آداب و رسوم سنتی ایرانیان در هزاره‌های دور و با گذشت زمان از اقوام گوناگون در این سرزمین به‌تدریج شکل گرفته و بخشی از فرهنگ کنونی ملت ایران را به‌وجود‌آورده است. نوروز، از شمار زیباترین رفتار گروهی انسانی در جهان است و یکی از انگیزه‌های اصلی پایداری فرهنگ و تمدن ایران و هماهنگی با رشته‌های گوناگون اندیشه و اخلاق و ادب در راستای زمان است.
بررسی نوشته‌های تاریخ‌نگاران و محققان نشان می‌دهد که ایرانیان باستان در میدان فرهنگ و فلسفه و عرفان و سایر علوم و فنون بر سایر ملل برتری داشته و هر ایرانی با شناخت تاریخ گذشته این دیار کهن برای پاسداری از فرهنگ بومی خود باید پایداری نماید. چرا که با نگاه به گذشته‌های دور تاریخ در‌می‌یابیم که آریایی‌های نخستین از گونه‌ای از دموکراسی ابتدایی و طبیعی برخوردار بوده و حق گزینش را رسمیت می‌شناخته و فرماندهان را برای خود انتخاب می‌نمودند.
به هر روی، پیدایش نوروز به هر ملت یا متعلق به هر زمان باشد یکی از کهن‌ترین آیین‌های بشری و نماد تاریخ ملت‌های ایران است و از دوران گذشته باقی مانده و با گذشت زمان تحولاتی در آن ایجاد و دستخوش تغییراتی شده است. هرچند اطلاع دقیقی از برگزاری مراسم نوروز در دوران هخامنشی در دست نیست اما به گواهی آثار باستان‌شناسی، مراسم نوروز در آن زمان با فر و شکوه خاص خود برگزار می‌شده است. در آن دوره، مردم ایران نوروزی شاد و خوشبخت داشته و از خرمی و طراوت سرزمین‌شان در بهار لذت می‌بردند. در دوران ساسانیان نیز مراسم نوروز برقرار بود. در بامداد اولین روز، پادشاه جامه‌ای از برد می‌پوشید و به تنهایی در دربار حاضر می‌شد و موبد موبدان به حضور شاه می‌رسید و شاه را ستایش می‌کرد و سپس بزرگان دولت می‌آمدند و هدایایی تقدیم حضور شاه می‌کردند و از آن روز مراسم شادی و سرور با شعر و موسیقی برقرار می‌شود. با ورود اسلام به ایران نه تنها آیین نوروزی کم‌رنگ نشد بلکه رونق یافت. هرچند در دوره‌های نخستین، به نوروز اعتنایی نداشتند ولی بعدها خلفای اموی هدایای نوروزی را از نو معمول نمودند و در این مدت، ایرانیان مراسم نوروز را برقرار می‌کردند. با ظهور ابومسلم خراسانی و برقراری حکومت خلفای عباسی و نفوذ برمکیان و تشکیل سلسله طاهریان، نوروز از نو رونق تازه گرفت و ارسال تبریک عید از آن زمان رواج پیدا کرد و ریختن آب و افروختن آتش مرسوم شد و سپس در دوره صفویه، نوروز با عظمت و قدرت ایران با‌شکوه خاص برگزار می‌شود و صفویان در برگزاری مراسم نوروز علاقه‌مند بودند.
در دوران افشاریه و زندیه جشن نوروز رونق بیشتری داشت به نحوی که نادر‌شاه در هنگام جنگ مراسم نوروز را برپا می‌کرد و اما در دوران قاجاریه، مراسم نوروز به نحوی بود که امروز بین مردم ما رواج دارد.
خوشبختانه در اثر تلاش و کوشش نماینده ایران در سازمان ملل، عید باستانی ایران با اجماع اعضای این سازمان به عنوان یک مناسبت بین‌المللی به رسمیت شناخته شده و این قطع‌نامه در 17 بند مقدماتی و 5 بند اجرایی تنظیم گردیده که در بندهای نخست و دوم اجرایی آن علاوه‌بر شناسایی اول فروردین «21 مارس» به‌عنوان «روز بین‌المللی نوروز» از کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند و برای حفظ و توسعه فرهنگ و سنت‌های نوروزی تلاش می‌کنند، استقبال شده است. این قطع‌نامه توسط نماینده ایران در سازمان ملل با همکاری مشترک افغانستان، ترکیه، ترکمنستان، تاجیکستان و قرقیزستان به‌عنوان کشورهایی که نوروز را در سطح ملی گرامی می‌دارند، آماده و به سازمان ملل ارائه شد.
در مهرماه امسال نیز پس از ارائه و درخواست مسؤولان فرهنگی کشور برای ثبت، نوروز به‌عنوان یکی از میراث ناملموس جهان در یونسکو به ثبت رسیده است. این موفقیت بزرگ را به ملت ایران باید تبریک گفته و از دست‌اندرکاران آن تشکر و سپاس داشت. در سال نو، جشن نوروزی در اکثر قریب به اتفاق شهرهای بزرگ جهان برقرار می‌گردد و از طرف شهرداران و سران دولت‌ها به مردم ایران و ایرانیان خارج از کشور تبریک می‌گویند. به هر حال، باید از کسانی که از فرهنگ شکوهمند ایران پاسداری و ایستادگی می‌نمایند، قدردانی نمود. چرا که در این صورت است که هر ایرانی از روی خرد و آگاهی به جلوه‌ها و نمادهای فرهنگی خود افتخار نموده و جشن بزرگ تاریخ فرهنگ خود را برپا می‌سازد.
1
نقل مطالب با ذکر منبع بلا مانع است
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ می باشد
پیاده سازی توسط رایورز
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ می باشد
پیاده سازی توسط رایورز
آدرس : تهران - خیابان مطهری - مقابل سنایی - پلاک
273
پست الکترونیک : [email protected]
تلفن : 88705190 88705318
پست الکترونیک : [email protected]
تلفن : 88705190 88705318